Het gevoel van urgentie om nu echt door te pakken met eHealth is groter dan ooit. Genoeg projecten, pilots en proeven gedaan. Het is nu de hoogste tijd om eHealth toepassingen een vanzelfsprekend onderdeel te maken van alledaagse zorg. Hierbij passen geen zandzakken, maar een heus deltaplan.
Mooie ontwikkelingen zijn er in de geestelijke gezondheidszorg. Volgens GGZ Nederland loopt de Nederlandse ggz internationaal gezien voorop met e-mental health. Interventies kunnen via internet direct worden aangeboden aan patiënten. Zo worden veel meer mensen met psychische problemen, met goed gevolg geholpen. Door het laagdrempelige karakter en de landelijke, 24/7 beschikbaarheid, kunnen doelgroepen worden bereikt die lange tijd buiten het bereik van de reguliere GGZ zijn gebleven.
Ook vanuit Den-Haag komen goede berichten over het belang van eHealth, om de zorg beter, beter betaalbaar en meer toegankelijk te maken. In de miljoenennota staat zelf een heuse eHealth paragraaf. Mooie woorden natuurlijk, maar concreet beleid blijft vooralsnog uit. Sterker nog, de minister heeft in haar beleidshaast een drempel opgeworpen voor de toegankelijkheid van e-mental health door het invoeren van eigen bijdrage voor e-mental health in de eerste lijn.
Het Trimbos instituut becijferde dat dit averechts gaat werken. Een eigen bijdrage aan duurdere zorg dus. Door het opwerpen van drempels op de ene plek zullen er op plekken waar geen drempels zijn (bijvoorbeeld bij huisartsen) overstromingen ontstaan. Eigenlijk een eeuwenoud polderprincipe. Ook artsenkoepel KNMG mist de samenhang in de plannen van de minister, en laat weten dat de VWS begroting veel ad hoc bezuinigingen bevat die de zorg juist bedreigen.
Vreemd daarom dat dit soort maatregelen zonder veel omhaal worden doorgevoerd. Dit staat in schril contrast tot de eindeloze bewijslast waarmee zorginnovatoren worden opgezadeld als ze nieuwe paden willen bewandelen. Het invoeren van een financiële drempel met grote macro-economische impact hoeft kennelijk niet evidence based.
Intussen stapelt de evidence voor de toegevoegde waarde van eHealth zich op. Het British Journal of Dermatology publiceerde recentelijk een studie, op basis van meer dan 40.000 teleconsulten, over het effect van teledermatologie op efficiëntie, kwaliteit en kosten van zorg na selectie door de huisarts.
De hoogste tijd om deze kennis om te zetten in concreet beleid, en bewezen eHealth toepassingen krachtig te stimuleren, normaliseren en te prioriteren. Daarbij past een integrale aanpak, gericht op de lange termijn. En geen haastige ad hoc ingrepen. Dus geen zandzakken maar een deltaplan. Dan houden we allemaal tenminste droge voeten.
Pim Ketelaar
September 2011
